FRED VAN DER WAL: “VAN JE KLITS KLETS KLANDERE, VAN DE ENE BIL OP DE ANDERE...

FRED VAN DER WAL: “VAN JE KLITS KLETS KLANDERE, VAN DE ENE BIL OP DE ANDERE, DAT IS EEN EDEL TIJDVERDRIJF VOOR HET ONDERLIJF…DAAR KIES IK VOOR IN AL MIJNE ONGEBREIDEL DE EENVOUD EN ZUIVERE ON SCHULD, DAT HEEFT NAMELIJK VEEL TE MAKEN MET MIJN GEHEIME, POLY INTERPRETABELE SEKSJUWELEN VOORKEUREN OP ARTISTIEKE LEEST GE SCHOEID, WANT VA RIATIE MOET ER WEZEN, VARIATIE MOET ER ZIJN EN WE ZIJN ARTIESTEN OF WE ZIJN HET NIET! GEDRAAG JE DAN OOK ALS ARTIEST, OOK HANGEND AAN DE SEKSJUWELEN VLIEGENDE TRA PEZE IN HET CIRCUS DES LEVENS, DIE CAROUSSEL, DIE MAAR DOOR BLIJFT DRAAIEN. KERMIS DUS.
HET LEVEN IS EEN EENMALIGE AANBIEDING. EEN SECOND OPI NION IS ZIN LOOS. YOU ON LY LIVE TWICE, DIE SLAG IS JOU. JE MOET ER UIT HALEN WAT ER IN ZIT... ANDERS WORDT JE TOCH EEN DROOGBLOEIER EN DIE ZIJN AL LEEN MOOI VOOR IN DE VENSTERBANK VAN EEN EENVOUDIGE ZEEUWSE BOERENSTULP ERGENS IN KATS WAAR DE MROVINCIALE KUNSTSCHILDER TEUNN BIJ DE DORPSPOMP OP EEN BANKJE MOKKEND EEN PIJPJE HASJ ZIT TE ROKEN!
EN ZE BLIJVEN OOK ALLEMAAL MET HUN KLAMME JATTEN VAN SUPER ZOENVIS AF EN SIJKEN OOK NIET TE VEEL AAN ONZE AAN MINNIGE HOOFD JES, WANT ANDERS GAAN WE ER TOCH GEWOON HEEL EENVOUDIG MET ZIJN TWEETJES GEZELLIG VANDOOR NAAR ANDERE VERTEN ALS WE HET NIET LANGER TREKKEN, DAN ZEGGEN WE NAMELIJK HEEL BELEEFD DAG MET HET HANDJE ALS WE HET ECHT GOED ZAT ZIJN EN DAT MOMENT, OHO HO … LEZER, LEZERES, DAT KOMT STEEDS DICHTERBIJ, DAAR MAAKT U ALS KRITIKASTER EEN SELF FULLFILLING PROHECY VAN OP DIE MANIER, DAT MAAKT ONS TOCH HELEMAAL NIKS MEER UIT, ME NEER, MEVROUW ; WE ZIJN AL LANG JENSEITS GUT UND BÔSE, DAAR ZITTEN WIJ ECHT HELE MAAL NIET MEER MEE, WARE LIEF DE KENT GEEN TIJD MAAR OVERSPOELT ALLE DIJKEN VAN HET BURGERMANSFATSOEN, U KOPIEERT TOCH WEL IJ VERIG ONZE TEKSTEN? WIJ AMUSEREN ONS ONDERDEHAND WEL MET EL KAAR EN U KUNT HET DAN FIJN SCHUDDEN MET UW HELE HEBBEN EN HOUWEN OP UW EILAND… MAAR EERST NEMEN WE NOG EVEN TIJDELIJK AFSCHEID VAN ZWOLLYWOOD, DUNJA, ERIC, ASTROLOOGJE EN DE MAN MET DE SOMBRE RO, WAAR WE HEEL VEEL VAN HOUDEN EN ECHT NOG WEL EENS TEGEN ZULLEN KOMEN. WIE VOOR ONS IS, DAAR ZIJN WIJ NOG NIET GELIJK OP TE GEN? VERREK; DAT IS ME TOCH EEN BIJBELS GEZEGDE, MAAR DAAROM NOG WEL WAAR…”

....al die ontluikende borsten en de godd’lijke dijtjes in de huiskamer, dan heb je dat maar te nemen met je siergrindvloer, want wie is de baas in huis en brengt elke week een goed gevulde loonzak mee als handarbeider voor moeder met de klapkuiten in d’r bloemenschort? Vader! Schrobben geblazen dus die mossel op vrijdagavond in de zinken teil, maar eerst een paar keilen er in en een kratje hoofdpijnpils om de ellende van de huiselijke situtatie aan te kunnen.
En hoe het er dan aan toe gaat in belijdend griffermeerd Nederland? Even de overrijpe dochter een nachtkusje van onderen brengen door pas na twintig pijpjes pils.
Vraag maar aan die zo fijn christelijke ouderling te Akkrum die al zijn dochters heeft plat ge neukt. Ja, die woont niet ver van de kaasboerderij bij het spoor. Lekker karnen met zijn allen. Hoe kristullukker, hoe geiler toch, dat is toch algemeen bekend in EO land! Zie ik ze daar niet lopen met hun wit uitgeslagen gulpen?
Nu vind ik geilheid an sich een grote verdienste, zo lang het niet als excuus wordt gebruikt voor religie. Geilheid moet op zichzelf staan een geen afgeleide zijn van een religieuze inborst omdat het anders op niets gestoeld is.
Die griffermeerde wijven waren trouwens ook altijd de lelijkste. Ik ga liever op een aantrekke lijke vrouw van de natte gemeente van boven de vijftig met een eerlijke, natte flamoes dan op een EO wijf, zo’n droge kurk met een natte neus en kutkramp! Ik houd niet van droge kurken, want die verkruimelen onder je handen, die trek je met geen kurkentrekker uit de fles. Daarom heb ik ook niets met de kerk, daar zitten droge kurken op hun krakende krent en op de kansel staat een King Size kurkentrekker te reutelen. En die kerkgangsters onder de preek maar denken: Lekker op de trekker! Mij niet gezien. Het liefst geef ik ze een flinke schop in hun krakende reet.

U kent toch die tune (spreek uit: tjoen) van de vak vereniging " Ingenaaid en nog niet gaar" van socialistische textiel arbeidsters uit Twente: Naaien, naaien, naaien tot je niet meer kan en pakken ze de machines, dan naai je verder met de hand!
Over praktische oplossingen, pastorale raad en broodwinning gesproken! Die wijven hadden toevallig wel handen als mattenkloppers –dat ging van je klits klets klandere van de ene bil op de andere- en een realiteitszin, geloof dat maar, die werden met de Internationale en de deegroller alsmede het ingebakken matriarchaat geboren, wat zeg ik: vierkant overdwars de soosiejalistiese baarmoeder uitgeslingerd. Dat waren andere tijden! De vrouw is en blijft trouwens de baas! Zo hoort het ook. De missionarispositie is ook helemaal passee overflakkee in hetero land. Ze willen stuk voor stuk voortdurend boven liggen of d’r schrijlings over heen zitten rossen dankzij die emancipatie. Ik vind het prima, het voelt goed, want het scheelt weer heel wat werk en je kunt onderdehand de beursberichten in de krant lezen terwijl je wordt bereden als een politiepaard. En het is zo modern allemaal. De man als underdog (onderhond) de vrouw als upperdog (boven hond). Zo zie ik het graag. Mijn zegen hebben ze, hoor, maar laten ze vooral niet vergeten dat de meeste honden kwijlen en stinken. Ik zeg maar altijd; een slaaf wordt niet geboren, een slaaf wordt gemaakt! Ik ben altijd tegen incest geweest als volwassene.

Geneukt worden door je vader; ik ga het niet goed praten, okee, ik ben er zelfs op tegen, ook als je dochters erg graag willen, maar dat is wel allemaal vieux jeu, dat deed die boten bouwer Noach al in het O.T. na een paar dozijn keilen maar een flinke uitkering daarvoor krijg je niet eens, terwijl dat toch de normaalste zaak zou zijn.

Terecht, want het behoort tot de Big Fun afdeling en ik zou daarom ook de uitkeringen pas laten beginnen ver na je vijfentwintigste of je nou geneukt wordt of niet door je vader en de pensioen leeftijd tegelijkertijd verlagen naar vijfendertig jaar. Moet je eens zien hoe snel dan het te kort bij het ABP is opgelopen, dan heeft de Leeuwarder Courant ook eens iets om over naar huis te schrijven. Ik houd toch zo ontzettend veel van Rimmer Mulder, die hoofdredacteur, maar de verlo ving zal op geloofsgronden wel weer niet door gaan. Zo’n aardige man die op lucifers kauwt als hij voor de camera van de Friesche Omroep verschijnt met zijn rode das en beweert dat zijn krant een soort NRC van het Noorden is. Ja, en dan moet ik me toch lachen!

Er zijn nu ook mensen die lang niet alles in hun schoot geworpen krijgen.

Daar ben ik het helemaal niet mee eens. Ik bedoel, zestienjarigen die de deur uit willen, wat is dat voor lullig, onbenullig gedoe! Wie zijn zij dan wel dat zij de samenleving zouden belasten! Wat presteren zij dan? Wie zijn zij voor eminenties? Het is dit jaar trouwens buitengewoon slecht gesteld met de kwaliteit van de oliebol zie ik net op de buis en de Beaujolais is drab. Achter het Nieuws! Alles hangt met alles samen, doordat de Yin niet langer in de Yang zit, begrijpt U? Alles valt uiteen…ook de grote verbanden. Ach wat; als je schaamhaar maar goed zit! Ik heb liever een overbuurman die vijf, zes ton verdient met twee of drie nieuwe autos voor de deur, dan een gefrustreerde, hologige, half waanzinnige, hasj rokende artistieke miesjmacher in de WIK op een roestige fiets met vast geroeste bel, zonder spatborden en achterlicht. Ik heb zo’n gotvergeten minachting voor die artistieke Friese medemensen van die club Fria ! Allemaal halftalenten. Nee, dan was ik toch wel een heel ander iemand toen ik jong was.

Wie was U dan vroeger?

Maar ik heb de samenleving toch niet lastig gevallen? Wij kregen als moderne, jonge kunstenaars in de zestiger jaren toch ook geen cent steun? Oj! Zie ik zo bleek? Ik heb die winter in Amster dam van ‘67-’68 zonder verwarming doorgebracht in mijn schamele bovenwon ing dus hield ik dag en nacht gewoon mijn Camelkleurige winterjas aan waar trouwens geen knopen aan zaten. Geld voor naald en garen had ik niet. Wat wilt U nou eigenlijk in Uwe dalles en merode, mejuffrouwtje?

Nu krijgen ze ook geen steun!

Heel goed! Wat is er dan voor verschil? Nou moet je gvd niet zitten zeiken! Heb je soms de maand?

Ik zeg juist dat er géén verschil is, dat het niet alleen vroeger zo was.

Neu-heu…., maar je hebt nu gotzijdank zo verdomd veel vangnetten en daar ben ik voor, dat mag nooit worden afgebouwd. Bij ziekte gelukkig het ziekenfonds, als iemand echt niet meer kan dan en als glazenwasser van de ladder is gestort met zijn sijknatte geitenpik in de zinken emmer is er gelukkig al tijd wel een hulpverlenende organisatie als deurkruk om niet om te vallen en geestelijke bijstand in het clubhuis op de hoek van een weklzijnswerker, dat is toch zo, huursubsidies die volgens mij veel te laag zijn, dat is een slechte zaak. Schei nou toch uit! Zeg, doe me een lol. Vertel mij wat! Mijn mededogen geldt de man en de vrouw aan de onderkant en niet de directeur van Philips. Ik houd niet van VVD praatjes en stem SP.
Die afschuwelijke Gerard Reve zegt cru: “Arme mensen zijn slechte mensen anders waren ze niet arm! We zijn d'r miljarden aan kwijt aan al die kankerlijers. Verschepen, me vrouwtje. Versche pen! Of in het vrachtruim van een Boeing laden; naakt aan elkaar geboeid met prikkeldraad voor de sexuele opwinding, vriezen we dood dan vriezen we dood en is dat nog niet afdoende gaat het laad luik heel even open boven de Atlantische Oceaan. Vissen voeren of doorzwemmen” . Die opmerkingen getuigen van een fascistoïde geest.
Ik ga trouwens ook liever niet bij voorkeur om met de moreel corrupte captains of industry en havenbaronnen met een hoogst bedenkelijke reputatie! Voor mijn part kunnen ze die allemaal op een reusachtige molensteen binden en in de Atlantic dumpen. Ik ruil dat stelletje belasting op lichters met liefde in voor SuperZoenvis! Daar ga ik nog altijd voor door het vuur. Welk vuur? Onze hartstochten natuurlijk. U had toch niet gedacht dat ik over vurige kolen ga lopen bij de een of andere goeroe op neurolinguïstiese basis?
In 1976 voer ik op uitnodiging nog mee op een sleepboot van een haven baron (v. G., oom van de Amsterdamse surrealistiese schilder C. v. G.) tijdens Sail 1976. Toen ik dat aan mijn eerzame Friese overburen in hunne isolement vertelde geloofden ze er geen hout van, want ach, wat maakt dat soort mensen nu eigenlijk mee, die hebben zó’n ingebakken minachting voor beeldende kunstenaars dat ze zich niet kunnen voor stellen dat je zo nu en dan in hoge kringen bij hoog geplaatste personen verkeert als geniaal artist.
(wordt vervolgd)