lundi 25 mai 2009

FRED VAN DER WAL: “DE GESUBSIDIEERDE KELDERKUNST VAN DE DE BKR WAS VOOR 90 % VULLIS”

FRED VAN DER WAL: “DE GESUBSIDIEERDE KELDERKUNST VAN DE DE BKR WAS VOOR 90 % VULLIS”

Korte samenvatting van NRC artikel, aangevuld met eigen ervaringen
4 juli 2007

Kunst uit kelders te koop voor een euro. Schilderijen van kunstenaar Krudzlo brengen 1 euro per stuk op.

Vanaf vandaag zet het Rijk duizend afgedankte kunstwerken te koop op de veilingsite eBay. De kunstenaars zijn niet echt gelukkig met de veiling: „Nee, boos zelfs.”
Robert Kruzdlo (58) is verbaasd. Zijn Angst en onmacht voor de Derde Wereldoorlog schilderde hij zo’n 25 jaar geleden. Een grijsblauwe achtergrond met een tafel en een oranje mensfiguur. Een doek waarop hij zijn best deed. „Ik werd de Picasso van Amsterdam genoemd. Ik maakte geen troep.”
Maar het Instituut Collectie Nederland (ICN) noemt het werk „zonder kunsthistorische waarde”. Het ICN veilt vanaf vandaag duizend afgedankte kunstwerken op de veilingsite eBay. Vanmorgen plaatste het ICN vijftig stukken online. Daar komen iedere zondag om negen uur ’s avonds vijftig stukken bij. Allemaal voor één euro, tenzij de deelnemende musea anders willen, zij mogen zelf het startbedrag bepalen. Na maximaal tien dagen is het werk voor de hoogste bieder. Die meldt zich bij een depot in Wiegen.

Op 18 van de 29 kunstwerken van het ICN die om elf uur vanochtend te koop waren is inmiddels een bod uitgebracht. De meeste staan nog op het lachwekkende startbedrag van 1 euro.
De geveilde boedel is de erfenis van de Beeldende Kunst Regeling (1956-1987), waarbij kunstenaars als tegenprestatie voor een uitkering werk moesten afstaan aan de overheid. Vanaf vandaag wordt het samen met kunst uit vijf musea te koop aangeboden op internet. Zo’n duizend schilderijen, jurken (!!!), typema chines, kunstnijverheidsfrutsels en meubels die opgeslagen stonden in vochtige kelders.
Vergeten, aangetast door vocht, half verbrand soms, in elkaar getrapt. Geen museum wilde het hebben.

Kruzdlo vindt het jammer dat ze dat werk nu „weggooien”. Natuurlijk, het ís van de staat. En van die twaalfhonderd gulden heeft hij destijds goed geleefd en een forse pint gedronken in kunstenaarscafés tijdens verhitte debatten over Kunst met een grote K.
Maar het is kunst uit een specifiek, al bijna vergeten tijdperk waarin extreem linkse BBK artiesten de boventoon voerden door acties maar niet door kwaliteit van hun kunstwerken. In de ateliergebouwen hingen metershoge affiches van de CPN en wee je gebeente als je die bekladde dan kwam er alijd wel een subsidei kunstenaar verhaal halen met het schuim op de mond en een broodmes in de hand, zoals Fred van der Wal over kwam.
Kunstschilder Kruzdlo: „Eind jaren zeventig toen echt alles kon, de tijd van de grote cultuuromslag. Ik legde mijn ziel in elk doek. En als je dat inruilt voor een euro per schilderij – ik noem maar iets dan voel ik me daar niet lekker bij. Nee, boos zelfs.”
Kunstenaar Willem (1953) maakt zich echter geen zorgen. Ja, misschien schrik hij zich straks dood, als zijn werk online staat. Maar hij begrijpt ook dat eeuwig opslaan geen zin heeft. Dat kost energie. De schilder die geregeld exposeert kan zich wel ergere dingen voorstellen. Hij schonk ooit een werk aan het Boijmans Van Beuningen, dat niet werd geregistreerd. Bij de verbouwing raakte het beschadigd. „Bouwvakkers maakten er aantekeningen op en timmerden er een scherm voor diaprojectie tegenaan.” Het werk is inmiddels vernietigd. Bij het ICN gebeurt zoiets niet. Zijn werk wordt nu voor het eerst eens verkocht.
Kunstenaar Geert wist van niets. Van hem wordt veertig jaar oud schilderwerk geveild. F maakte destijds natuurlijk dankbaar gebruik van de BKR. De subsidie heeft hij daarom als enorme steun ervaren. Het gaat nu goed, vertelt hij aan de telefoon in zijn doorzonwoning in Amersfoort. Net terug uit Duitsland, waar hij veel verkoopt, en vooral ook in Japan.
Het ICN ziet geen reden tot onrust. Marina Raymakers, hoofd Communicatie ICN, benadrukt dat ze hun best hebben gedaan om kunstenaars in te lichten, via een aankondiging in de landelijke dagbladen en via de kunstenaarsvakbond FNV KIEM. Dat er naast een klassieke veiling in oktober ook voor eBay is geko zen, is een experiment.
„We wilden een eigentijds medium uitproberen”, vertelt Raymakers. Bij reguliere veilingen stelt het vei linghuis zichzelf wel garant voor de echtheid van een werk.
Fred van der Wal: Die garantie heeft de koper bij een internet veiling niet. In dit geval speelt het ver valsingsprobleem echter nauwelijks omdat het geen kunstwerken van enige waarde betreft.
Alles wordt verkocht, denkt Marina Raymakers. Zo niet, dan probeert het ICN het later nog eens. Want terug het depot in, „dat zou natuurlijk gek zijn”. Uiteindelijk vernietigen dus?
„We beslissen in oktober wat er daarna gebeurt.”

Reactie robert kruzdlo:

Leuk dat de SP aandacht besteed aan eBay verkoop. Maar jammer dat ik geen kritiek...analyse... opmerkingen...las. Hier dan mijn blog...voor hen die interessen hebben in kunst. Trouwens ik ben Maastrichtenaar, dan weet je het wel.
Groet kruzdlo

Reactie Fred van der Wal:

Mijn eigen werk dat in het kader van de BKR tussen 1968 en 1976 is aangekocht heeft van het ICN inder tijd de klassifikatie BCW (Bijzondere Culturele Waarde) gekegen en mag niet verkocht worden. Ik be hoorde bij de kleine tien pocent BKR kunstenaars die dat waarde oordeel van de erkende experts verkre gen en kan daar trots op zijn; het is spijtig voor heel wat brave goedwillende kunstenaars die dachten dat hun uil een valk zou kunnen zijn. Ik heb het traditionele middelmatige schilderwerk van Krudzlo bekeken hetgeen geen opwekkende bezigheid was en begrijp waarom het als overtollige meuk wordt afgestoten door het ICN.
De werken van Krudzlo zijn inderdaad zonder enige culturele of kunsthistorische waarde zoals het ICN reeds concludeerde, daar ben ik het volledig mee eens en het is nog mooi dat het per schilderij één euro op brengt. Krudzlo is een café kunstenaar die weinig voor stelt en zichzelf De Picasso Van Amsterdam noemt, hetgeen al genoeg zegt over zijn nooit waar gemaakte pretenties. Wellicht dat een enkele Zeeuwse artiest uit Kats of een slecht geïnfromeerde weblogger hevig onder de indruk is, maar de kunstkenner niet.
Geplaatst door: fred van der wal | 25 mei 2009 om 16:31

0 commentaires:

Enregistrer un commentaire

Abonnement Publier les commentaires [Atom]

<< Accueil